ست وارنیش حرارتی 800 عددی

وارنیش حرارتی چیست؟

روکش یا وارنیش حرارتی که به نام های شیلد حرارتی یا شیرینک حرارتی شناخته می شوند، یک لوله ترموپلاستیک است که هنگام قرار گرفتن در معرض گرما منقبض می شود. هنگامی که در اطراف سیم ها و اجزاء الکتریکی قرار می گیرد، وارنیش حرارتی یک لایه محافظ ایجاد می کند و ممکن است قسمت‌هایی از سیم‌ یا کل آن را بپوشاند.

به صورت دقیق تر  می توان گفت ویژگی شیرینک حرارتی نوعی پوشش عایق برای سیم و کابل های بدون پوشش است. به علت استفاده پلیمر در این روکش ها، دارای خاصیت جمع شوندگی هستند؛ به این صورت که با ایجاد حرارت به جای سوختن، شروع به جمع شدن می کنند و به سیم یا کابل می چسبند. دیگر ویژگی مهم وارنیش حرارتی، حفاظت در برابر برق گرفتگی، سایش، ضربه، بریدگی، رطوبت و گرد و غبار است.

کارکرد وارنیش حرارتی چگونه است؟

وارنیش حرارتی یا شیرینک یا روکش حرارتی نوعی روکش پلاستیکی است که موارد به کار رفته در آن، در مقابل حرارت، به جای سوختن شروع می کنند به جمع شدن؛ این مسئله هم به دلیل موارد به کار رفته در ساخت این نوع روکش است. معمولاً از وارنیش حرارتی برای محافظت از کابل ها و سیم ها استفاده می کنند

زمانی که پلاستیک وارنیش حرارتی از قالب بیرون می آید، دور کابل، سیم یا لوله قرار گرفته و به آن گرما وارد می شود، شروع به منبسط شدن می کند و قطر لوله حرارتی را افزایش می دهد. این لوله ترموپلاستیک منبسط شده در اطراف سیم ها یا سایر اجزای مورد نظر قرار می گیرد و تا دمای خاصی گرم می شود. گرما باعث می شود که لوله نرم شود، به اندازه اصلی خود بازگردد و به طور موثر سیم ها یا سایر اجزا را در یک لایه محکم از پلاستیک محافظ محصور کند.

مواد استفاده شده در روکش حرارتی:

مواد مورد استفاده در وارنیش حرارتی بسته به کاربرد مورد نظر متفاوت است. وارنیش حرارتی را می توان از طیف گسترده ای از مواد ترموپلاستیک تولید کرد و اغلب با افزودنی ها ترکیب می شود تا ویژگی های خاص را افزایش دهد. مواد متداول مورد استفاده برای روکش حرارتی عبارتند از:

پلی اولفین:پلی اولفین به دلیل مقاومت حرارتی که دارد، محبوب ترین ماده برای لوله های جمع شونده است. این ماده گران تر از PVC است اما می تواند در برابر دمای 125-135 درجه سانتیگراد مقاومت کند. این ویژگی آن را برای کاربردهای تولیدی، صنعتی و مکانیکی با دمای عملیاتی بالا ایده آل می کند.

پلی اولفین با روکش چسب: برای ارائه روکش ایمن تر که در شرایط بحرانی نمی لغزد، سازندگان یک شیرینک حرارتی پلی الفین با لایه داخلی چسب ایجاد کرده اند که ذوب می شود و به سیم ها و اجزای داخل روکش می چسبد تا فضاهای خالی را پر کند و با چسب اضافه شده، در برابر رطوبت و شرایط سخت از سیم و کابل محافظت بیشتری داشته باشد.

PVC: PVC ارزانتر از پلی اولفین است اما آستانه دمایی کمتری در حدود 105 درجه سانتیگراد دارد. پی وی سی بادوام، قوی و بسیار مقاوم در برابر سایش است. می توان آن را با شفافیت بالا، رنگ های روشن و کیفیت های ضد احتراق تولید کرد که آن را به گزینه ای بسیار متنوع و مقرون به صرفه برای کاربردهای در دمای پایین تبدیل می کند. سایر مواد مورد استفاده برای شیلدهای حرارتی عبارتند از خازن میکا و PTFE، FEP، الاستومرها، لاستیک سیلیکون و Viton

انواع وارنیش حرارتی:

وارنیش یا روکش حرارتی در دو نوع اصلی تک جداره یا دو جداره وجود دارد که به نام های نازک یا دو لا نیز شناخته می شود. روکش های تک جداره یا نازک، از نظر فیزیکی قوی قابل اعتماد و هستند و زمانی که نیاز به عایق الکتریکی یا محافظت در برابر سایش و فشار باشد، انتخاب خوبی است. در شرایطی است که محافظت در برابر خوردگی یا مهر و موم محکم، هدف اصلی است، روکش های دو جداره یا دو لا انتخاب بهتری است. وجود یک لایه چسب اضافی در داخل روکش، باعث محافظت در برابر رطوبت خواهد شد

کاربرد وارنیش یا شیرینک حرارتی:

محصولات و ابزارهای قابل انقباض را می توان در تمام بازارها مانند صنایع خودروسازی، صنایع الکترونیک، نیروگاه ها، صنایع کابل و سیم، لوازم خانگی، صوتی و تصویری، توزیع برق، کشتی سازی، ارتباطات و مخابرات، صنایع خارج از ساحل، فضاپیماها، صنایع نظامی، صنعت هوانوردی، صنایع پزشکی، حمل و نقل ریلی و سریع، ساختمان و ساخت و ساز و بسیاری بازارهای دیگر یافت.

وارنیش حرارتی کاربردهای مختلفی در زمینه عایق بندی، اتصال، بسته بندی کابل، کد گذاری رنگ، کاهش فشار، علامت گذاری سیم، حفاظت مکانیکی، حفاظت از محیط زیست، حفاظت در برابر خوردگی و آب بندی رطوبت دارد. وارنیش حرارتی را می توان به جای روش های استاندارد برای عایق بندی، مانند نوار یا قالب گیری استفاده کرد.

طرز انتخاب مناسب وارنیش حرارتی:

تعیین اندازه وارنیش حرارتی با قطر موادی که قرار است پوشش داده شود، تعیین می شود.

۱- عریض ترین قسمت کابل یا اجزایی را که می خواهید لوله وارنیش را روی آن اعمال کنید، اندازه گیری کنید.

۲- لوله ای را انتخاب کنید که تقریباً 20 تا 30 درصد بزرگتر از اندازه گیری انجام شده در مرحله یک باشد. برای انتخاب لوله مناسب، باید موارد زیر را بدانید:

نسبت انقباض آن همانطور که در بالا ذکر شد، نسبت 2:1 نشان می دهد که لوله در هنگام اعمال گرما تقریباً به نصف اندازه خود کوچک می شود، در حالی که نسبت 3:1 به این معنی است که به یک سوم اندازه کامل خود کوچک می شود.

ضخامت دیواره های لوله. این به طور معمول در میلی متر یا اینچ اندازه گیری می شود.

“قطر داخلی (ID)” لوله پس از انقباض و همچنین “قطر داخلی منبسط شده” آن قبل از انقباض. اندازه گیری دوم همان اندازه گیری خواهد بود که روی برچسب نشان داده می شود.

طول لوله را در نظر بگیرید. این مقدار در هنگام انقباض تا حدودی کاهش می یابد (معمولاً بین پنج تا ده درصد) و این باید هنگام انتخاب طول لوله در نظر گرفته شود تا از پوشش کامل اطمینان حاصل شود.

برای آسان‌تر کردن فرآیند انتخاب، نمودار زیر را برای نشان دادن هر اندازه‌گیری و اندازه مناسب برای کاربرد آن قرار داده‌ایم.