رنده مشتی نجاری برنجی STANDAS هند

رنده نجاری چیست:

نجاران برای صاف ویکدست کردن و از بین بردن ناهمواری‌های سطح چوب و قطعات برش خورده وسایل چوبی از ابزاری به نام رنده نجاری استفاده می‌کنند.

دسته‌بندی رنده نجاری:

رنده‌ها به دودسته‌ی چوبی و فلزی تقسیم می‌شوند که جنس چوب رنده‌های چوبی از چوب چنار، ممرز و … است زیرا این نوع چوب‌ها دارای سختی و دانسیته بیشتری نسبت به دیگر چوب‌ها دارند. رنده‌ها ازلحاظ ظاهری شبیه به هم هستند و تنها نکات کلیدی که وجود دارد شناخت اجزای ظاهری این چرخ‌دنده‌هاست.

رنده‌ها به سه دسته ازنظر کاربرد تقسیم می‌شوند:

1: رنده‌هایی که برای تسطیح چوب استفاده می‌شوند مانند: رنده قاچی، دو تیغ، یک تیغ، رنده‌ی پرداخت، رنده بلند.

2: رنده‌هایی که برای فرم دهی به چوب و ایجاد قوس در سطوح استفاده می‌شوند مانند: رنده بال کبوتری، افراز و رنده کاس و سینه.

3: رنده‌هایی که برای فرم دادن قطعات اتصال و شکاف زدن چوب استفاده می‌شوند مانند: رنده‌های طرح فرنگ دوراهه، کنشافت و…

اجزاء و قسمت‌های مختلف رنده نجاری شامل:

کوله (بدنه)، پشتی کوله (دسته)، شاخ (مشته)، تیغه و پشتی آن، دهانه، کف رنده، دکمه ضربه، پیچ تنظیم کف رنده، گوه، پیچ ثابت، پیچ بن افشار می‌باشد.

شاخ رنده:

به دسته‌ی رنده شاخ رنده می‌گویند و کاربرد آن در هدایت کردن رنده بر روی سطح چوب است. جنس چوب شاخ رنده باید از چوب‌های محکم مانند چنار، راش و … باشد و این دسته به‌ وسیله‌ی اتصال کوله و یا اتصال گرات به رنده وصل می‌شود.

دهانه رنده:

دهانه رنده در سه حالت دهانه‌گشاد، دهانه تنگ، دهانه صحیح می‌باشد و در بازار به فروش می‌رسد. رنده‌هایی که پوشال برداری ظریف‌تری از روی سطح کار، برمی دارند دارای دهانه‌ی باریک‌تر هستند و دهانه رنده‌هایی که پوشال برداری بیشتری از روی سطح چوب برمی‌دارند باید بازتر باشند.

توجه: در درون کوله‌رنده شکافی وجود دارد که برای قرار دادن تیغه، گوه و آهن پشت تیغه می‌باشد در قسمت بالایی شکاف را دهانه پوشال می‌نامند و قسمت پایین که تیغه از آن بیرون می‌آید را دهانه رنده می‌گویند.

پشتی کوله:

محلی که با دست راست گرفته می‌شود (قسمت انتهای بنده رنده)

تیغه رنده:

این تیغه از جنس فولاد آلیاژی ساخته می‌شود و مستطیلی شکل است، شکل این تیغه به نوع رنده و کاربرد آن بستگی دارد. زاویه تیغه به نحوه قرار گرفتن کوله‌رنده بستگی دارد به این معنی که هر چه تیغه رنده در درون کوله عمودتر باشد زاویه تیغه بیشتر است و درنتیجه پوشال کمتری از سطح چوب برمی‌دارد و هر چه زاویه کمتر باشد (خوابیده‌تر) درگیری تیغه با چوب بیشتر و همچنین پوشال بیشتری را از سطح چوب برمی‌دارد.

زاویه گوه:

 که اسم دیگر آن زاویه تیغه است در صنایع چوبی باید 25 الی 30 درجه باشد و اگر درجه آن کمتر از 25 باشد لبه تیغ کشیده و تیزی آن بیشتر و اگر بیش از 30 درجه باشد پخ تیغه کم می‌شود و تیغه عمل رندیدن را به ‌سختی انجام خواهد داد.

معرفی انواع رنده نجاری:

رنده‌ی قاچی:

از این رنده برای صاف کردن و تسطیح چوب‌های ناهموار استفاده می‌شود. دهانه این نوع رنده به علت ضخامت پوشال ایجادشده گشادتر از دیگر نوع رنده‌ها می‌باشد و جنس کف رنده قاچی از چوب ممرز ساخته می‌شود و پهنای تیغه‌این نوع رنده بین 24 تا 33 میلی‌متر، پهنای کوله‌رنده بین 41 تا 50 و طول آن برابر با 24 میلی‌متر است. تیغه رنده قاچی تخت در زاویه 45 درجه‌ای کوله قرار می‌گیرد و مقدار بیرون‌زدگی تیغه از کوله در رنده قاچی بیشتر از دیگر رنده‌ها می‌باشد.

رنده یک تیغه:

 از این رنده برای از بین بردن ناهمواری‌های کمی که در سطح چوب وجود دارد استفاده می‌شود و زاویه‌ی تیغه آن در رنده 45 درجه می‌باشد. پس از استفاده از رنده قاچی امکان دارد که سطح چوب دارای ناهمواری باشد و این ناهمواری را می‌توان به‌وسیله‌ی رنده یک تیغه از بین برد و سطح چوب را صاف کرد.

رنده دوتیغه:

از این رنده برای تسطیح بهتر سطح کار و از بین بردن آثار بجا مانده از رنده‌ی یک تیغه استفاده می‌شود، همچنین تیغه‌ این رنده در زاویه 45 درجه قرار دارد و برای پوشال برداری ظریف به کار می‌رود. شکل این رنده همانند رنده‌ی یک تیغه است تنها تفاوتی که دارد دارای دوتیغه و یک پشت‌بند تیغ است به این دلیل به آن رنده دوتیغه می‌گویند.

رنده‌ی پرداخت:

از این رنده در مرحله آخر برای از بین بردن ناهمواری‌های احتمالی سطح چوب استفاده می‌شود. به‌وسیله‌ی این رنده باید تمامی ناهمواری‌های سطح چوب برداشته شود و چوب یا قطعه فاقد هرگونه ناصافی باشد. زاویه‌ی قرارگیری تیغه در این رنده 48 تا 50 درجه است.

رنده‌ی خشی:

این رنده عمل تسطیح چوب را انجام نمی‌دهد به دلیل وجود تیغه‌ی شیاردار در این رنده کاربرد آن برای برطرف کردن ناهمواری‌های کوچک در سطح کار و همچنین پاک کردن مواد اضافی روی چوب است. از کاربردهای مهم این نوع رنده خش انداختن روی قطعاتی است که می‌خواهیم آن‌ها را به یکدیگر بچسبانیم زیرابه دلیل اصطکاک و پرداخت قطعات به یکدیگر نمی‌چسبند و خش انداختن روی آن‌ها این مشکل را رفع می‌کند. زاویه‌ی قرارگیری این تیغه به‌صورت عمود بوده و 75 تا 80 درجه می‌باشد.

رنده بلند نجاری (رنده دستگاه):

رنده‌های معمولی قادر نیستند چوب‌هایی که دارای ناهمواری‌های بلند به‌عنوان‌مثال یک متر هستند را تسطیح کنند زیرا طول بدنه رنده معمولی کوتاه بوده و نمی‌تواند به‌راحتی در داخل پستی‌ها و بلندی‌های چوب حرکت کند و عمل رندیدن را به‌درستی انجام دهد بنابراین از رنده بلند نجاری برای حل این مشکل استفاده می‌کنند. رنده بلند نجاری دارای دو نوع فلزی و چوبی است و طول کوله‌رنده دارای 60 سانتی‌متر و زاویه برش آن 45 درجه است. جنس این نوع رنده‌ها هم باید از چوب‌های ممرز، راش و افرا باشد.

رنده بغل دوراهه ساده:

این رنده نیز دارای دو نوع چوبی و فلزی می‌باشد، تیغه رنده آن به عرض‌های 30،24،18 و 28 میلی‌متر ساخته می‌شود. درواقع پهنای تیغه‌ی این نوع رنده در کف رنده برابر است با تمام پهنای کوله‌رنده. از نوع رنده برای ساختن اتصالات نیم و نیم و دوراهه کردن نر تخته‌های چوبی استفاده می‌شود.

دوراهه کردن به این معناست که امتداد طول و یا عرض لبه چوب‌ها را مانند لبه‌ی درب‌ها، جای شیشه قاب و غیره را پل دار می‌کند. توجه داشته باشید که این نوع رنده گونیا نیست و تنها فقط عمق قابل تنظیم است

رنده بغل دوراهه متغیر:

این رنده‌ها معمولاً به‌صورت تمام فلزی در بازار وجود دارد و نسبت به رنده‌ی ساده دوراهه آزادی بیشتری دارد. این نوع رنده دارای گونیای متحرک و تیغه‌ی قابل تنظیم است که می‌توان به‌وسیله‌ی آن‌ها عمق و عرض دوراهه را تنظیم کرد.

رنده‌ی کنجشکاف یا رنده‌ی کنشکاف:

این رنده برای ایجاد شیاری موازی روی ضخامت و یا عرض چوب مورداستفاده قرار می‌گیرد. این رنده دارای گونیایی متغیر و تیغه در اندازه‌های مختلف است که بر اساس عرض قطعه کار موردنظر انتخاب می‌شود. عرض تیغه‌ها بین 6 الی 16 میلی‌متر است. این رنده دارای قسمت‌های مختلفی شامل: عمق سنج، ضامن تنظیم‌کننده تیغه، تیغه‌ی برش دهنده و ضامن راهنما است.

رنده کنشکاف طرح فرنگ:

با این وسیله می‌توانید به‌راحتی شکاف اتصال طرح فرنگ روی چوب ایجاد کنید. این رنده دارای تیغه‌ای L مانند است و در اندازه‌های مختلفی در بازار وجود دارد. از این رنده برای ساخت اتصالات و ایجاد شکاف گراد استفاده می‌کنند. به‌وسیله‌ی پیچ‌هایی که در بالای این رنده وجود دارد می‌توانید عمق شکاف برداری را تنظیم کنید.

رنده زبانه طرح فرنگ:

این رنده عملکردی شبیه رنده طرح فرنگ دارد و روی چوب در جهت طولی و عرضی زبانه ایجاد می‌کند. جنس این نوع رنده بیشتر چوبی می‌باشد و تیغه‌ای آن به‌طوری درون کوله قرا گرفته است که حین کار از یک قطعه پوشال بیشتر و از قسمت دیگری پوشال کمتری برمی‌دارد و با این کار درواقع زبانه طرح فرنگ را ایجاد می‌کند.

رنده بال کبوتری:

عملکرد تسطیح این رنده به‌صورت قوس‌های داخلی و خارجی، قوس‌های شکسته و نیم قوس داخلی و خارجی بزرگ و کوچک و همچنین در قسمت‌ها و مسیرهایی که کاسه و سینه شده و قابل پرداخت با رنده‌های معمولی نیستند، است. از این رنده به‌عنوان لیسه هم می‌توان استفاده است و کار کردن با آن بسیار ساده است تنها کافی است رنده را با دودست خود گرفته و روی کار بکشید.

رنده کاسه و سینه:

از این رنده برای پرداخت و رنده کردن قسمت‌هایی از قطعه کار که مقعر و محدب یا به‌اصطلاح نجاران کاسه و سینه است مانند پشتی صندل استفاده می‌شود. این رنده آمریکایی می‌باشد. جنس کف آن از ورق فولادی فلزی می‌باشد که قابلیت ارتجاعی داشته و با پیچی که روی آن قرارگرفته است می‌توان رنده را به حالت مقعر و محدب درآورد.

رنده تخت ژاپنی:

هر چه تیغه‌ی رنده در درون کوله عمودتر باشد زاویه‌ی تیغه بیشتر و پوشال کمتری را از روی سطح چوب برمی‌دارد و اگر زاویه تیغه کمتر باشد تیغه با چوب درگیر شده و پوشال بیشتری را از روی سطح چوب برمی‌دارد.

رنده کله چوب:

کارکرد رنده‌های معمولی برای رندیدن الیاف چوب است و نمی‌توانند در جهت عمود بر الیاف حرکت کنند زیرا باعث شکسته شدن الیاف می‌شوند به همین دلیل تیغه رنده‌های معمولی دارای زاویه نمی‌باشند و برای حل این عیب از رنده‌های کله چوب استفاده می‌کنند. زاویه قرارگیری تیغه در این رنده 10 الی 15 درجه است و همین امر باعث قدرت برخورد تیغه با الیاف بیشتر شده و همچنین قادر است الیاف چوب را قطع کند.

رنده معمولی یا فلزی:

بیشتر کارگاه‌های چوب از رنده‌ی فلزی استفاده می‌کنند زیرا این رنده‌ها می‌توانند عمل رندیدن دقیق و ظریف قطعه کار، سهولت تنظیم تیغ رنده، عدم‌تغییر فرم کف رنده، داشتن مشتی برای تسلط بیشتر روی چوب و همچنین بسیار بادوام‌تر از رنده‌های چوبی است.